Site gratuit créé sur
De dualiteit van deze dame is flagrant.Een krachtige Lady in trillende fragiliteit. Ze valt bijna omver in haar levensdans, maar blijft onverstoorbaar staan. Broze sterkte.
Een soort van « Statue de la Liberté » klaar om naar de brandstapel gebracht te worden, met handen achter de rug en fier opgeheven hoofd : « We zullen doorgaan, tegen elke dictatuur, elke onderdrukking, tegen oorlog en geweld, tegen onrecht en verwerping ». Dansend op een wereldse ijsbaan.
« Nous on veut, continuer à danser encore! ».
Dit beeld is gerealiseerd voor ik ooit van Louise Bourgeois had gehoord. Ik wou duidelijk de zwaartekracht op zijn plaats zetten. Geen klassiek robuust beeld uit één massa.
Nee, een soort van insectenbeeld.Een driepikkel-evenwichtsbeeld waarvan je zou verwachten dat het uit zichzelf in beweging zou komen. Met éen voet buiten de sokkel klaar om de wereld te trotseren. Een doorzichtige sterke Matrone-Spider woman uit ijzer en vlas die de natuur zou willen beheersen, maar hoe broosbaar en vergankelijk.
Weer gingen mijn handen richting « dans », beweging, mouvement mouvementé. Een vluchtige, krachtige beweging in de ruimte. Ergens naar op weg. Maar naar waar?
Spreekt tot de verbeelding.
De titel spreekt voor zich. Mijn beeld is op! Toch blijft het staan in broosbare barheid.
In een gewichtig onevenwicht op 2 sokkels.
Een poëtische, zwevende liefdes-vliegtocht. Een hunker naar eenheid in die tweezaamheid van liefde.
Een eerste of laatste liefdesdans in een oneindige ruimte, dat heelal van liefde, waar geliefden
in opgeslorpt worden en liefde ook meestal verdwijnt.
Op een dag vond ik
in een container
een oude kader
van een piano,
met alle hamertjes
erop en eraan.
Dit kon ik niet
zien verdwijnen
in een containerpark.
Ik hoorde al de hamertjes
kloppen,zingen en schreeuwen
naar leven,
in kruisen en bemols.
Het is een
atonaal koor geworden
met de vier pupiters,
die schijnbaar
vrolijk staan te zingen ,
maar aan de sleutel echter:
een geschreeuw in canon
om menselijkheid!
Da capo. Al fine
Prachtige stukjes gevonden houtschors
in een straat van Brussel waar oude bomen waren afgezaagd.
Levende fossieltjes van verdord hout.
Daar zat muziek in!
Het is een sculpturale partituur geworden,
die ik ook gespeeld heb… naderhand.
Een verbazende avant-garde compositie,
met heel veel anciënniteit!
2023, ALORS ON DANSE
acrylhars H 27 cm B 10 cm
Dans is en blijft mijn inspiratiebron. De ultieme expressie van het onuitspreekbare.
Zonder woorden. Verbeelding in de ruimte.
Is ook een uiting van onmacht. Zoals Stromae zingt: « Alors on danse! »
AWAITING
2018, gepatineerde acrylhars
H 24 cm L 30 cm
SPIDERS
2018, gepatineerde acrylhars
H 27cm L 40 cm
résine acrylique, H 70cm L 170cm
Pourquoi l'espèce humaine s'entretue? Je n'ai jamais compris.
|